Trakya Bölgesi

Trakya (Yunanca: Θράκη Traki, Bulgarca: Тракия Тrakiya), Güneydoğu Avrupa'da yer alan güney Bulgaristan, kuzeydoğuYunanistan ve Türkiye'nin Avrupa kıtasındaki topraklarını içeren, tarihi çok zengin bir bölgedir. Türkiye sınırları içindeki yüzölçümü 23.764 km² olan bu bölgenin üç deniz ile sınırı vardir; Karadeniz, Marmara Denizi ve Ege Denizi.

KÖKEN BİLİMİ :

Trakya kelimesi Eski Yunanca trahia kelimesinden türemiştir ve "gırtlak, soluk borusu" anlamına gelmektedir. Bir başka deyişle Trakya, "Boğazlar Ülkesi"dir.

COĞRAFYA:

Balkan Yarımadasının güneydoğusunda yer alan Trakya'nın başlıca yüzey şekilleri, Rodop Dağları, Yıldız Dağları ve bölgenin kuzey sınırını oluşturan Balkan Dağlarıdır. Balkan Dağlarının sadece güney tarafları bölgeye dahil edilebilir. Batı Trakya'daki, dar kıyı ovalarının dışında, bölgenin en geniş açık alanları, Kuzey Trakya Ovası (Yukarı Trakya Ovası) ve Doğu Trakya'nın büyük bölümünü oluşturan düzlüklerdir. Trakya'nın başlıca akarsuları, Meriç Nehri ve kollarıdır. Bunlar;

Meriç Nehri

Doğu Trakya'da kalan Gelibolu Yarımadası ve Çatalca Yarımadalarıda Trakya'nın parçalarıdır. Trakya, Makendonya'dan Mesta Karasu Nehri ile ayrılır. Nehir bölgenin batı sınırını oluşturur. Trakya bölgesi aynı zamanda Ege Denizi'nin kuzeydoğusu bölümüne adını vermiştir. Denizin bu kısmına "Trakya Denizi" denir.

TRAKYA´nın BÖLÜNMÜŞLÜĞÜ:

Ayrıca bakınız: Batı Trakya

Ayrıca bakınız: Doğu Trakya

Ayrıca bakınız: Kuzey Trakya

Trakya'nın toprakları, Türkiye Trakyası, Bulgaristan Trakyası ve Yunanistan Trakyası olmak üzere farklı üç siyasi üniteye ayrılmıştır. Türkiye Trakyası'na Doğu Trakya, Bulgaristan Trakyası'na Kuzey Trakya, Yunanistan Trakyasına ise Batı Trakya adı verilir.Türk medyasında Batı Trakya kelimesinin Yunanistan'ın Trakya (Doğu Makedonya ve Trakya) bölgesi için kullanıldığı görülmektedir.

TÜRKİYE :

Ana madde: Doğu Trakya

Edirne ili
Kırklareli ili
Tekirdağ ili
İstanbul ve Çanakkale illerinin Avrupa'da kalan kısımları

EDİRNE

Edirne, Türkiye Cumhuriyeti'nin Marmara Bölgesi'nin Trakya yakasında, doğuda Kırklareli ve Tekirdağ, güneyde Çanakkale veEge Denizi, batıda Evros (Yunanistan) ve kuzeyde Hasköy (Bulgaristan) ile çevrili ildir.

Edirne ilinin geneli düzlük olup il sınırları içerisindeki herhangi bir yükselti 500 m'yi aşmadığı için ilde dağ bulunmamaktadır. Korudağ Edirne'de bilinmesine rağmen bu yanlış bir bilgidir. %25'i ormanlık olan ve topraklarının %57'sinde tarım yapılan ilin en önemli akarsuyu, Karaağaç hariç olmak üzere Türk-Yunan sınırını çizen Meriç'tir.

İlin iklimi güneyden kuzeye doğru çıkıldıkça sertleşir; Ege Denizi'ne kıyısı olan güney kesiminde daha çok ılıman Akdeniz iklimiyaşanırken, il merkezinin de bulunduğu kuzey kesiminde sert kışlarıyla kendini gösteren karasal iklim hakimdir.

Kırklareli

Kırklareli, Türkiye Cumhuriyeti'nin Marmara Bölgesi'nin Trakya yakasında, doğuda Karadeniz, güneyde Tekirdağ, batıdaEdirne ve kuzeyde Bulgaristan'nın Burgaz ili ile çevrili il.

Kırklareli'nin bilinen ilk sakinleri tüm Trakya bölgesinde olduğu gibi Traklardır. MÖ 6. yüzyılda Yunanistan'a kadar uzanan büyük bir imparatorluk kuran İran soylu kavim Perslerin eline geçen bölge, MÖ 4. yüzyılda Büyük İskender önderliğindekiMakedonlar, MÖ 2. yüzyılda ise Romalıların hakimiyetine girer. Roma İmparatorluğu'nun 4. yüzyılda ikiye bölünmesiyle Doğu Roma İmparatorluğu'nun payına düşen Kırklareli, bu dönemde birçok Bulgar ve Peçenek istilası görmüştür. Şehrin Bizans dönemindeki adı "kırk kilise" anlamında Saranta Ekklesies'tir. 13. yüzyılda kısa bir Haçlı işgalinin ardından 1368 senesinde, Balkanlarda yayılan Türklerin egemenliğine girmiştir. Osmanlılar şehrin adını "Kırk Kilise" şeklinde Türkçeleştirmişlerdir, bu Bizans dönemindeki adının birebir tercümesidir. Bir görüşe göre Kırk Kilise ile kastedilen kırk adet kilise değil, "kırk azizler kilisesi" olsa gerektir (III. yüzyılın sonunda Sivas'ta din uğruna şehit olan kırk azizler efsanesi Anadolu Hristiyanlığının en popüler konularından biridir). Osmanlı döneminde Edirne Vilayeti'ne bağlı bir sancak merkezi olan Kırklareli, 93 Harbi'nde (1878) Rus,Balkan Harbi'nde (1912) Bulgar ve de I. Dünya Savaşı'ndan sonra (1920-1922) Yunan işgali yaşamış, Türk Kurtuluş Savaşı'nın Türkler açısından zaferle sonuçlanmasıyla birlikte 10 Kasım 1922'de Türk topraklarına katılmıştır. 1924 yılında Kırkkilise milletvekili Dr. Fuad Bey (Umay) Meclis'teki müzakerelerden birinde, şehrin adının halk dilinde ve resmi olmayan kullanımlarda Kırklareli veya Kırklarili şeklinde geçtiğini belirterek şehrin adının "Kırklareli" olarak değiştirilmesine yönelik bir teklifte bulunmuştur; isim değişikliği teklifi 20 Aralık 1924'te TBMM'de kabul edilmiş ve ilgili kanun 14 Ocak 1925'te Resmî Gazate'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. "Kırkkilise" olan adında kilise sözcüğü geçtiği için değiştirilmiştir.

TEKİRDAĞ

Tekirdağ, Türkiye'nin bir ili ve en kalabalık yirmi üçüncü şehri. 2013 itibarıyla 874.475 nüfusa sahiptir. Marmara Bölgesi'nin Trakyayakasında bulunur; doğuda İstanbul, güneyde Marmara Denizi ve Çanakkale, batıda Edirne, kuzeyde Kırklareli ve kuzeydoğudaKaradeniz ile çevrilidir. 2012 yılında nüfusu 750.000'i geçen 14 adet il TBMM'de kabul edilen kanun ile büyükşehir statüsü kazandığı için Türkiye'nin 30 büyükşehrinden biridir. 30 Mart 2014'te yapılan yerel seçimlerin ardından resmen büyükşehir belediyeciliği ile yönetilmeye başlamış; hizmet sahası 6.313 kilometrekare olarak tüm il sınırlarıdır. Bu kanunla 3 adet yeni ilçe kurulmuştur. Bunlar; Süleymanpaşa, Kapaklı ve Ergenedir. Bu ilçelerle birlikte toplam ilçe sayısı on birdir.

İSTANBUL

İstanbul, Türkiye'nin bir ili ve en kalabalık, ekonomik ve sosyo-kültürel açıdan da en önemli şehridir.

Şehir, iktisadi büyüklük açısıdan dünyada 34., nüfus açısından belediye sınırları göz önüne alınarak yapılan sıralamaya göre Avrupa'da birinci, dünyada ise Şangay'dan sonra ikinci sırada yer almaktadır.

İstanbul Türkiye'nin kuzeybatısında, Marmara kıyısı ve Boğaziçi boyunca, Haliç'i de çevreleyecek şekilde kurulmuştur. İstanbulkıtalararası bir şehir olup, Avrupa'daki bölümüne Avrupa Yakası veya Rumeli Yakası, Asya'daki bölümüne ise Anadolu Yakası veya Asya Yakası denir. Tarihte ilk olarak üç tarafı Marmara Denizi, Boğaziçi ve Haliç'in sardığı bir yarım ada üzerinde kurulan İstanbul'un batıdaki sınırını İstanbul Surları oluşturmaktaydı. Gelişme ve büyüme sürecinde surların her seferinde daha batıya ilerletilerek inşa edilmesiyle 4 defa genişletilen şehrin 39 ilçesi vardır. Sınırları içerisinde ise büyükşehir belediyesi ile birlikte toplam 40 belediye bulunmaktadır.

Dünyanın en eski şehirlerinden biri olan İstanbul, M.S. 330 - 395 yılları arasında Roma İmparatorluğu, 395 - 1204 ile 1261 - 1453 yılları arasında Doğu Roma İmparatorluğu, 1204 - 1261 arasında Latin İmparatorluğu ve son olarak 1453 - 1922 yılları arasındaOsmanlı İmparatorluğu'na başkentlik yaptı. Ayrıca İstanbul, hilafetin Osmanlı İmparatorluğu'na geçtiği 1517'den kaldırıldığı 1924'e kadar Sünni İslam'ın da merkezi oldu.

Son yıllarda birbiri ardına ortaya çıkartılan arkeolojik bulgularla insanlık tarihine ilişkin önemli bilgiler elde edilmiştir. Yarımburgaz Mağarası'ndan çıkarılan taş aletlerle, ilkel insan izlerinin 400.000 yıl öncesine dayandığı ortaya çıkmıştır. Anadolu Yakası'nda yürütülen kazı çalışmaları ve bunlara bağlı araştırmalar, şehirde tarım ve hayvancılığa dayalı ilk yerleşik insan topluluğunun İ.Ö. 5500'lere tarihlenen Fikirtepe Kültürü olduğunu göstermiştir. Bu arkeolojik bulgular yalnızca İstanbul'un değil, tüm Marmara Bölgesi'nin en eski insan izleridir. İstanbul sınırları içinde kent bazında ilk yerleşimler ise Anadolu Yakası'ndaKalkedon; Avrupa Yakası'nda Byzantion'dur. Cumhuriyet dönemi öncesinde egemenliği altında olduğu devletlere binlerce yıl başkentlik yapan İstanbul, 13 Ekim 1923 tarihinde başkentin Ankara'ya taşınmasıyla bu özelliğini yitirmiş; ancak ülkenin ticaret, sanayi, ulaşım, turizm, eğitim, kültür ve sanat merkezi olma özelliğini sürdüregelmiştir.

Karadeniz ile Marmara Denizi'ni bağlayan ve Asya ile Avrupa'yı ayıran İstanbul Boğazı'na ev sahipliği yapması nedeniyle, İstanbul'un jeopolitik önemi oldukça yüksektir. Bugün tamamına yakını doldurulmuş olan ya da kaybolan doğal limanları vardır. Bu özellikleri yüzünden bölge toprakları üzerinde uzun süreli egemenlik anlaşmazlıkları ve savaşlar yaşanmıştır. Başlıca akarsularRiva, Kâğıthane ve Alibey dereleridir. İl toprakları az engebelidir ve en yüksek noktası Kartal ilçesindeki Aydos Dağı'dır. İldeki başlıca doğal göller Büyükçekmece, Küçükçekmece ve Durusu gölleridir. İl ve yakın çevresinde, Karadeniz ile Akdeniz makro iklimleri arasında geçiş özellikleri görülür. Hava sıcaklıkları ve yağış ortalamaları düzensiz; bitki örtüsü dengesizdir.

ÇANAKKALE

Çanakkale ili, Türkiye Cumhuriyetinin kuzeybatısında, topraklarının büyük bölümü Marmara Bölgesi sınırları içinde kalan, 25° 40' - 27° 30' doğu boylamları ve 39° 27' - 40° 45' kuzey enlemleri arasında 9.887 km²'lik bir alan kaplayan, Asya (Anadolu) veAvrupa (Trakya) kıtalarında toprakları bulunan, kendi adını taşıyan boğaz ile ikiye bölünmüş bir şehirdir.

Anadolu'nun en batı noktası olan Baba Burnu ile Türkiye'nin en batı noktası Gökçeada'daki İncirburnu il sınırları içindedir. Ege Denizi'nde Türkiye'ye ait en büyük adalar, Bozcaada ve Gökçeada, Çanakkale iline bağlıdır. 2010 TUIK verilerine göre ilde merkez ilçeyle beraber 12 ilçe, 22 belde ve 565 köy vardır.

TRAKYA YÖRESİ

HALK OYUNLARI

Yöre halk oyunları genellikle 8/8 lik veya 9/8 lik müzikler ile oynanır. Balkan oyunları ile oldukça benzerdir. Birçok oyun hala Bulgaristan'daki Türk azınlık tarafından da oynanmaktadır. Tekirdağ yöresine ait halk oyunları;

Arnavut Gaydası
Arzu ile Kamber
Börülce
By mist
Cevriye
Çam
Çoban
Debreeli Hasan (Hasancık)
Dyran Kasabı
Eşkiya
Gacal Karşılaması
Galana ta
Gayda
Kaçamak
Kam pazı
Karaçalı
Karadağ Karşılaması
Kara toprak
Kara Yusuf
Lenka
Mustafa bey
Naile Hanım
Ray le
Sirto
Tekirdağ Karşılaması
Tekirdağ Kasabı
Yeşillim

GELENEKSEL KIYAFETLER

KADIN KIYAFETLERİ

Tülbent (Şami) : Başa giyilir, genç kızlar genellikle uçlarına oyalar örerler.
Mintan : Genelde basmadan yapılır, önden düğmeli gömleğe verilen ad dır.
Yelek : Gençlerinki genellikle işlemeli ve parlak olur, mintanın üzerine giyilir.
Şalvar : Büyük çiçekli, içerisinde kırmızı rengin genelde çiçek rengi olarak bulunduğu basmalardır. Alta giyilir.
Uçkur(Kuşak) : İşlemeli, günümüzdeki kemerin görevini gören parçadır.
Çetik : Ayağa giyilen kostüm parçası, genellikle yünden örülür.
Çarık : Potin olarak ta bilinir ayağa giyilen ayakkabıdır.
Yağlık : Bele takılır, şalvarın üzerinde durur, günümüzde modernleştirilerek üzerine işleme de konulmuştur.
Mendil : Boyna bağlanır.

ERKEK KIYAFETLERİ

Fes : Başa giyilen kırmızı renkli başlık.
Mendil : Boyna bağlanır.
Gömlek : Genel olarak amerikan bezinden yapılır
Cepken : İç astarlı olarak yapılan yelektir. Gömleğin üzerine giyilir.
Potur : Alta giyilen giyisidir. Çuhadan yapılır
Kuşak : 3m-4m civarında ince uzun bir kostüm parçasıdır. Bele dolanır.
Çarık : Ayağa giyilen ayakkabıdır.

TRAKYA BÖLGESİ EFSANELERİ

Ali Baba Kurbanı

Batı Trakya'nın Seçek bölgesinde yer alan Mehrikoz nahiyesine bağlı Yukarı Kamberler (Ano Kambi) köyünde her yıl geleneksel olarak "Ali Baba Kurbanı"ı Düzenlenmektedir. Köylülerin düzenlediği etkinliğe Bati Trakya'nın önde gelenleri ve bölge köylerinden yüzlerce Türk katilmakta. Etkinlikte büyükbaş ve küçükbaş hayvanlar kurban edilir ve ünlü "Bakırlama" yemeği konuklara ikram edilir. Bu arada etkinlik alanında halk pazarı da kurulır. Etkinlik sayesinde yakın köylerden gelen halk birbirleriyle görüşmenin sevincini yaşar...

Rüşanlar Efsanesi

Burası İslâm olmazdan önce, Anadolu'dan bir zât otuz kırk askerlen gelmiş. Buralara yerleşmek istemiş. Nereye yerleşelim diye söylenmişler. Zât, Kaziler'den bir mızrak atmış ve Rûşanlarda saplanmış. Zât, askerleriyle birlikte Rûşanlar'da yerleşmiş. Domutukaya yakın bir yerde kendisine ait bir yer seçmiş. Kendisine orda bir tekke yapmış. Askerleri dâima savaşırlar, daha sonra bu tekkeye gelir, kazan kaynatır, yemek yerlermiş. Gümülcine'ye yakın bir yerde bir kale varmış. Askerler bu kaleyi almak istemişler. Zât demiş ki, eğer kaleyi almakta zorlanırsanız beni anın, ben yanınıza gelirim. Askerler kaleye doğru ilelemişler. Karşılarına Sankız adında bir ordu çıkmış. Hemen zâtın adını anmışlar. Zât, tekkesinden çekilmiş, atını zorlayarak askerlerin yanına varmak istemiş. Atı yolda ölmüş. Orasının adını Atmezar koymuş. Yıllarca sonra mezarın üzerinde at şeklinde bir ağaç bitmiş. Bunu değil dedelerimiz, hatta babalarımız bile hatırlamıştır.Yoluna devam etmiş. Kendisinin fındık ağacından bir kılıcı varmış. Karşısına büyük taşlar çıkmış. Zât, demiş ki, taşta mı keramete kılıçta mı? Fındık ağacından yapılmış kılıcıyla taşlan doğramış. Sarıkız'a ulaşmış. İlkin Sankız ona üç defa taş atmış. Zât, elleriyle karşılamış. Sankız, hadi demiş, sıra sende. Zât, kızı tutmuş ve parçalamış. Kızın şapkasını fırlatıp atmış, şapka Şepkâne'ye düşmüş. Daha sonra saçı Sıçanlı'ya, bir ayağı Baldıran'a, diğer ayağı Akbıldır'a düşmüş Bu yerler köy, kasaba ve orman olarak adlarını korumaktadırlar. Askeriylen Gümülcine'ye ulaşmış ve Misine Kalesi'ne bir dua etmiş. Misine Kâlesi'nin altı üstüne dönmüş, yıkılmış.

Kurban TepeErenler yolu üzerinde pek çok şehit mezarları bulunmaktadır. Batı Trakya'yı fethederken şehit düşen erenlerden birisi de Menetler köyü yakınında Kurban Tepe'de yatmaktadır.

Bu erenin ve Kurban Tepe'nin hikâyesini Hasan İsmailoğlu şöyle anlattı:
"Biz dedelerimizden duyduğumuza göre, çok eskiden köyün suyu Kurban Tepe'den gelirmiş. Her dokuz yılda bir de köyün suları kesilir, bölgede kıtlık olurmuş. Tepe o zaman sesler çıkanp köylülere zamanın geldiğini, kurban kesmeleri gerektiğini hatırlatırmış. Kurbanlar kesilince de dokuz sene boyunca bol bereketler olurmuş.
Halâ her dokuz yılda, dokuz sığır kesilerek Kurban Tepe'de mevlütler okunur, dualar edilir. Bütün Batı Trakya halkı mevlüde davet edilir.

Bu bölgedeki köylüler her dokuz yılda bir kurban kesmezlerse kötü olaylarla karşılaşacaklarına ve kıtlık olacağına inanırlar.